نگرش دانشجویان پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی تبریز و کردستان در مورد دستور عدم احیا

دستور عدم احیا یکی از چالش های مهم در مراقبت های انتهایی است. نگرش پرسنل درمانی به دستور عدم احیا می تواند در قانونی شدن این رویه نقش مهمی داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی نگرش دانشجویان پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی تبریز و کردستان در رابطه با دستور عدم احیا بود. 186 دانشجوی سال سوم و چهارم پرستاری در دانشکده های پرستاری و مامایی تبریز و کردستان در این مطالعه شرکت کردند. جمع آوری داده ها با پرسشنامه ی نگرش به دستور عدم احیا انجام شد که شامل 25 گویه است. نتایج این مطالعه نشان داد که در بیش تر گویه ها دانشجویان نگرش منفی به دستور عدم احیا داشتند؛ سوء برداشت های زیادی در مورد روش انجام این رویه داشتند و متمایل به کسب اطلاعات بیش تر در مورد جنبه های مختلف این رویه بودند. هم چنین، مشخص شد که دانشجویان در مورد اتانازی غیرفعال نیز نگرش منفی داشتند و اعتقاد داشتند که مسائل فرهنگی و مذهبی در دیدگاه آنان نسبت به دستور عدم احیا تأثیرگذار است. اگرچه نگرش دانشجویان پرستاری دو دانشگاه که دارای زمینه ی فرهنگی و مذهبی متفاوتی بودند در مورد تک تک گویه های پرسشنامه تفاوت معنی دار آماری نشان نداد (05/0p>).با توجه به کمبود آگاهی دانشجویان در مورد دستور عدم احیا پیشنهاد می شود در مورد جنبه های مختلف این دستور آموزش های لازم به آنان ارائه شود. با توجه به کمبود متون پژوهشی و محدودیت های این مطالعه انجام مطالعات بیش تری در این زمینه توصیه می شود.